Trądzik nie zawsze oznacza przetłuszczającą się skórę, nadmiar sebum czy trudne do usunięcia niedoskonałości. W przypadku dermatozy, jaką jest trądzik różowaty, nie mamy do czynienia z żadnym z tych objawów, pomimo wspólnego członu w nazwie. To choroba skóry o przewlekłym charakterze, która objawia się przede wszystkim charakterystycznym rumieniem na twarzy oraz rozszerzonymi naczynkami. Z trądzikiem różowatym zmagają się głównie kobiety, a jego całkowite wyleczenie jest bardzo trudne. Dowiedz się, czym charakteryzuje się ta choroba.
Trądzik różowaty – charakterystyka
Trądzik różowaty, znany także pod nazwą rosacea, to choroba skóry, która przede wszystkim dotyczy dorosłych kobiet pomiędzy 40. a 60. rokiem życia. Niestety w początkowej fazie jest ona dość trudna do rozpoznania, ponieważ jej pierwsze objawy mogą wystąpić już około 25. roku życia. Symptomy te często bywają bagatelizowane. Choroba ta charakteryzuje się nawrotowym lub utrwalonym rumieniem na twarzy, obecnością teleangiektazji, czyli charakterystycznych pajączków, a w późniejszych etapach obecnością krostek, grudek i łojotoku (stąd kobiety często mylnie identyfikują go jako trądzik pospolity). Dermatoza rozwija się najczęściej w przypadku osób z cerą naczynkową.
Skąd bierze się trądzik różowaty?
Dokładne przyczyny tej choroby niestety w dalszym ciągu nie zostały poznane. Dermatolodzy są zdania, że decydujący wpływ na jej pojawienie się mają uwarunkowania genetyczne, zaburzenia hormonalne (np. choroby tarczycy, menopauza) i zaburzenia naczyniowo-ruchowe skóry. Istnieją także czynniki, które sprzyjają rozwojowi choroby, jak i samemu zaostrzaniu zmian:
- ekspozycja skóry na działanie promieni UV;
- silny stres;
- nagłe zmiany temperatury;
- intensywny wysiłek fizyczny;
- spożywanie pikantnych potraw;
- spożywanie alkoholu (szczególnie czerwonego wina), a także mocnej kawy czy herbaty);
- przebywanie w ogrzewanych i klimatyzowanych pomieszczeniach;
- niektóre leki zawierające retinoidy czy kortykosteroidy;
- korzystanie z silnie złuszczających zabiegów na twarz.
Trądzik różowaty – fazy choroby
Przebieg i fazy choroby wyglądają następująco:
- postać rumieniowa z teleangiektazjami – występuje rumień o charakterze napadowym wraz z teleangiektazjami. Towarzyszy temu obrzęk twarzy, a także uczucie pieczenia skóry w miejscach zmienionych chorobowo;
- postać grudkowo-krostkowa – rumień ulega utrwaleniu w środkowej części twarzy. Towarzyszą mu grudki i krostki, stąd wiele osób interpretuje te objawy jako trądzik pospolity;
- postać przerostowo-naciekowa – jeśli nie zostaną podjęte żadne kroki, skóra na twarzy ulega pogrubieniu, ma nieregularną powierzchnię, pojawiają się zmiany o charakterze guzowatym. Zniekształceniu najczęściej ulega nos. W obrębie tych zmian często pojawia się zapalenie mieszków włosowych;
- postać oczna – zmiany skórne pojawiają się wokół oczu. Jest ona dość trudna do rozpoznania, głównie za względu na objawy, które przypominają zapalenie spojówek lub rogówek (przekrwienie oczu, światłowstręt, swędzenie, łzawienie, kłucie i pieczenie);
- postać ziarniakowa – to rzadka i nietypowa odmiana, charakteryzuje się twardymi, żółtymi i brązowymi lub czerwonymi guzkami, które często prowadzą do bliznowacenia.
Jak radzić sobie z trądzikiem różowatym?
Niestety całkowite wyleczenie trądziku różowatego jest praktycznie niemożliwe. Leczenie polega przede wszystkim na unikaniu czynników drażniących oraz odpowiedniej pielęgnacji skóry. Skóra z trądzikiem różowatym jest niezwykle wymagająca, gdyż łączy w sobie zarówno cechy cery naczynkowej, jak i wrażliwej. Aby nie dopuścić do rozwoju zmian i ich zaostrzenia, należy przede wszystkim stosować łagodne kosmetyki, pozbawione sztucznych barwników, konserwantów czy kompozycji zapachowych. Bezwzględnie należy unikać kosmetyków, które w swoim składzie zawierają alkohol.
W przypadku cery z trądzikiem różowatym nie jest polecany peeling mechaniczny, gdyż także może podrażniać skórę. Zdecydowanie lepszym rozwiązaniem będzie użycie peelingu enzymatycznego, który delikatnie złuszczy martwy naskórek.
