Świątynia usytuowana jest w obrębie Bazyliki Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Krzeszowie.
Ufundował ją opat Bernard Rosa – zaradny administrator, autor modlitewników i pism teologicznych oraz mecenas sztuki, a także jeden z najważniejszych przedstawicieli kontrreformacji na Śląsku, propagujący kult św. Józefa jako źródło odnowy katolicyzmu. W 1669 r. założył w Krzeszowie Bractwo św. Józefa gromadzące elity duchowne i świeckie oraz szeroką rzeszę przedstawicieli wszystkich stanów i warstw społecznych (ok. 100 tys. członków pod koniec XVII w.). Początkowo prace budowlane prowadził wg anonimowego projektu pracujący dla opactwa mistrz murarski Martin Urban. Jednak po zawaleniu się obu wież przewidzianych w fasadzie budowę ukończył Michael Klein z Nysy.
Kościół otrzymał układ halowo-emporowy: po obu stronach nawy głównej umieszczono rzędy kaplic bocznych, a nad nimi empory. Wydłużone prezbiterium skierowane ku północy zamknięte zostało półkolistą absydą. Bezwieżową ostatecznie fasadę zdobią obite blachą miedzianą figury Świętej Rodziny z 1667 r., pochodzące z rozebranej kruchty średniowiecznego kościoła klasztornego.
Rzeźbiony ołtarz główny z 1755 r. wykonał Joseph Anton Lachel, a tabernakulum z 1677 r. – dzieło Georga Schröttera – przeniesione zostało z dawnego ołtarza głównego kościoła klasztornego. Ołtarze boczne po obu stronach prezbiterium z 1776 r. zdobią obrazy.
