Śnieżne Kotły stanowią rezerwat Karkonoskiego Parku Narodowego. Śnieżne Kotły to dwa kotły polodowcowe, położone pomiędzy Łabskim Szczytem i Wielkim Szyszakiem. Górna krawędź Śnieżnych Kotłów leży na wysokości 1490 metrów n.p.m., a dno na wysokości mniej więcej 1200 m n.p.m. – od północnej strony kotły zamknięte są wałem morenowym. Mały Kocioł Śnieżny położony jest po zachodniej stronie i jest głębszy, Wielki Kocioł natomiast położony na wschodzie ma wyższe, bardziej strome zbocza (do 120 metrów). Na dnie Wielkiego Kotła są dodatkowo Śnieżne Stawki – 2 płytkie oraz niewielkie zbiorniki o krystalicznie czystej wodzie.
Śnieżne Kotły są doskonałym przykładem krajobrazu alpejskiego w Karkonoszach – śnieg na dnie kotłów potrafi zalegać do połowy lata. Niezwykle ciekawa jest też miejscowa roślinność. W Śnieżnych Kotłach występuje skalnica śnieżna – gatunek endemiczny – jedyne miejsce w Europie Środkowej. Kolejny gatunek, który w naszym kraju występuje jedynie tu i w Tatrach, to rozrzutka alpejska – rodzaj paproci, a jedyne na świecie stanowisko podgatunku tzw. bazaltowej skalnicy darniowej występuje tylko w Śnieżnych Kotłach. Poza tymi wyjątkowo rzadkimi gatunkami rosną tu gatunki flory alpejskiej oraz arktycznej, np. sasanka alpejska, wawrzynek wilczełyko, pierwiosnka maleńka, tojad mocny, modrzyk górski, róża alpejska, zimoziół północny (relikt epoki lodowcowej).
Ponad Śnieżnymi Kotłami góruje telewizyjna stacja przekaźnikowa, widoczna z daleka, stanowiąca doskonały punkt orientacyjny. Na krawędzi Wielkiego Kotła znajduje się wiele punktów widokowych, z jakich można podziwiać wyjątkowe panoramy. Tuż obok znajdują się skałki Czarcia Ambona oraz Wielki Szyszak – drugi pod względem wysokości szczyt w polskiej części Sudetów.
źródło: karkonosze.pl
